Albania Express...ΤΟ ταξίδι.

Διενθές διαδρομές.

Θα προσπαθήσω να σας περιγράψω
το καταδρομικό μικρό οδοιπορικό μας στην Αλβανία
χωρίς φόβο και πάθος...

...γιαυτό χαλαρώστε, πάρτε βαθιές ανάσες αφήστε τα τσάκρα σας ανοιχτά
διώξτε τις σκοτούρες κάντε καμιά φραπεδιά
η κάνα μεζεδάκι για τσίπουρο
δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας και απολαύστε
κάτι σαν εικονική πραγματικότητα μαζί μας την διαδρομή
χωρίς τον ιδρώτα που ρίξαμε
τα κιλά που χάσαμε κατα κει πάνω
κανα 2-3 θα ᾽ταν στάνταρ..
χωρίς την σκόνη και την ζέστη.

Αφιερωμένο σε αυτούς που δεν μπόρεσαν να πάνε κάπου αυτο το καλοκαίρι
και φθσικά σε όλη την όμορφη παρέα που μας διαβάζει..
Σε όσους πάλι δεν τους αρέσει η υποκουλτούρα
το άγνωστο η παραφιλολογἰα
και η μεταφυσική
σας παρακαλώ αλλαξτε θέμα και ποστ.
μη τα πολυλογούμε

στο τέλος η ομάδα στο ταξίδι κατέληξε στον συνδιασμό
και οι πέντε ήταν καλοί

Ο Γεωκάλης...
που έσπασε όλες τις παρθενιές του..

Ο Ζαντεσίρος...
Το κίτρινο γιλέκο
ο φρόντερ μαν που με το μαγικό κίτρινο γιλέκο
καθάριζε..
για όρια ταχύτητας και ὀλα τα σχετικά.

Ο Νικόλας ο Χ...
ο γιγάντιος σκούπας
η ο γίγαντας με την γιγάντια σκούπα
- έχω πρόβλημα, δεν μπορω να βλέπω απο τα καθρεπτάκια μου
να έρχονται και να με κολλάνε απο πίσω.... έλεγε

Ο Τάσος..
η ήρεμη δύναμη, ακούραστος να ορμάει μπροστά στα εμπόδια
με την σιγουριά ότι τα πέρασε ήδη.

και ο γραφών με την ταυτότητα στο στόμα..
'íncluded'''

Μέρα πρώτη
Το ανύπαρκτο Camping

Καλό δρόμο με είπε ο Νιάουρος ντε λα μιάου
και με έκανε λάικ με το δεξί μπροστινό του πόδι
καθώς φόρτωνα την μηχανή για το Αλμπάνια

- που θα πάτε ρέ Αλβανία?
είστε τρελοί....? πάτε καλά ..τι με σκηνάκι..?
Θα σας κλέψουν τα μηχανάκια, να πάρετε να βάλετε και αλεξίσφαιρα
κάτω απο τις κορντούρες ..
θα σας κυνηγάνε με τα kalashnikov..

θα σας απαγάγουν και μετά θα σας βιάσουν
και στο τέλος θα σας βάλουν σε ένα γιγάντιο καζάνι και
θα σας φάνε για σούπα με τα κρεμυδάκια ..
όλοι μας λέγαν.
Μη τυχόν και πάτε βόρεια, πάτε μια βολτούλα Pogradec
η πάτε μια βολτούλα νοτιοδυτικά και μετα γυρίστε.

και έτσι ξεκίνησε το ταξίδι κάπως σφιγμένα
[είχε και ο Νίκος περίοδο] αλλά με καλή διάθεση για περιπέτεια
που στο τέλος μας βρήκε
αλλα σε όποιον του αρέσει το travel enduro
πραγματικά του εύχομαι πάντα τέτοιους χωμάτινους δρόμους να βρίσκει
και πάντα τέτειες Έμορφες περιπέτεις να´χει.

Και να φανταστείς όλα αυτα ξεκίνησαν πίνοντας καφεδάκι
με τον Τάσο στο μαγαζί.
Βλέπαμε το μπάτζετ χρόνος- χρήμα για υποτιθέμενη βολτούλα
στην μακρινή και εξωρτική για μας Μογγολία.
μας έβγαινε κανα ενάμιση μήνα το πολύ σε ενα χαλαρό πάνε έλα
και μερικά χιλιαρικάκια ευρόπουλα.

Δύσκολα να αφύσεις πίσω γυναίκες
παιδιά γατιά σκυλιά μαγαζιά δουλειές για τόσο καιρό προς το παρών.
Έτσι δεν έπαιζε αυτή την στιγμή να γίνει κάτι τέτοιο,
αλλα παραμένει στο μυαλό μας.

Ξαναβλέπουμε τους χάρτες στον Γούγλη
- Ρε συ δεν πάμε μια Αλβανία,
βόλτα για το ξεγκάβλωμα, να δούμε και τι γίνετε στην γειτονική μας χώρα
..ένα μπαμ μπουμ διήμερο..

και πες´το και έγινε..

Ξεκινάμε λοιπών οι Χαλκιδικιώτες για το ραντεβού που είχαμε στα Μάλγαρα
με την υπόλοιπη παρέα.
Να σας πω Μουδανιά - Pogratec με φάνηκε σα Μουδανιά Σάρτη
απο τα σύνορα μέχρι την λίμνη ο δρόμος αδιάφορος σαν ένας κακός
δικός μας επαρχειακός.
Σουρούπωνε όταν φτάσαμεείχε βρει ο Ζαντεσίρος ένα κάμπινγκ στο ιντερνέτι
για να την πέφταμε εκεί το πρώτο βράδυ.
Σταματήσαμε στιο κέντρο της πόλης για συνάλλαγμα μαστίχες
δυναμωτικά μαντζούνια ύδωρ και λοιπά, δίπλα μας περνούσαν όλα τα μοντέλα
μερσεντές απο το 1970 εως το ´90,
ενώ επίμονα μας ζητούσαν δυο μικρά κοριτσάκια ξυπόλιτα χρήματα.
περναεί και ένα Hummer άσπρο τσιλικαδούρα μεσ´τα προβολάκια
μέσα σε δευτερόπλεπτα βλέπαμε έντονες αντιθέσεις και πολύ
διαφορετικό ᾽᾽κλίμα᾽᾽..προσπαθούσαμε να μπούμε στα δρώμενα
και στο ρυθμό της Αλβανίας.

- Γκειά σου φίλε, εγκό ελάντα πολά χρόνια
Ντουλιά Κρήτα ..τώρα έμπλεξα παντρεύτηκα γκυνέκα εντό και έμεινα εντό..
μας πιάνει στο πρόλογο ένας περαστικός με ένα ποδήλατο.

Κάνουμε λίγα χρήματα συνάλλαγμα και την κάνουμε για να βρούμε το κάμπινγκ
που ήταν λίγο ποιο έξω απο την πόλη.
Σταματάμε σε ένα βενζινάδικο - παντοπωλείο να το πει ο Θεός
για να ρωτήσουμε που ακριβός είναι, βγαίνουν δυο αξιολάτρευτα κορίτσια
Ελληνικά Αγγλικά συνεννοηθήκαμε
κάνουν ενα τηλεφώνημα
έρχονται δυο τύποι μέσα σε μιά μερσέντα,
είχε βραδιάσει πλέον.
μας βάζουν σε έναν κόκκινο χωματόδρομο
περνάμε απο κάτι βομβαρδισμένα κτήρια
απο ένα κατεστραμμένο εργοστάσιο κεραμοποιίας
η κάτι τέτοιο..
...θα σας το πώ δεν κρύβομαι εκεί πέρασε στιγμιαία απο το μυαλό μου
όλες οι φοβίες και όλα αυτά που μας λέγαν πριν ξεκινήσουμε

- Ωχ εδώ θα μας καθαρίσουν για να κλέωουν τα μηχανάκια
και μετά θα μας πετάξουν μέσα στην λίμνη με μια κοτρόνα στον λαιμό
τον καθένα για να πάμε στον πάτο και να μη μας βρει κανείς..

Σταματάμε σε χωράφι δίπλα απο ένα κτήριο που θύμιζε ξενοδοχείο
Βγαινούν οι τύποι απο την μερσέντα
-Eντό κάμπιγκ ..εκεί.. όπου θέλει..
εντοοο εκεί .,.μας λέει το ᾽᾽ἀφεντικό᾽᾽
περιμέναμε και μεις να δούμε αληθινό κάμπινγκ..
Πόσο ήταν δεν θυμάμε πέντε ευρά το άτομο αν θέλαμε να στήσουμε σκηνή
και εφτά το άτομο νομίζω αν θέλαμε δωμάτιο μεσα στον ξενώνα..

Αρ γιου κιντιγκ μι.,?

Αφού βολευτήκαμε στα δωμάτια
αλλού οι χοντάκιδες και αλλού οι μπεμβεδάκιδες φυσικά
για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας
απο ποιά φυλή είναι ο καθένας.
Μας έφτιαξε το αφεντικό του Victoria κάτι υπέροχες ζουμερές μπριζολίτσες
γευστικότατες ντομάτες σαλάτα και τηγανιτή πατάτα σούπερ.
Πλακωθήκμε και στα μπυρόνια ᾽᾽Κορυτσά᾽᾽ σα νεράκι κατεβαίναν οι ἀτιμες.
Κάτσαμε έξω γεμάτοι και χαζεύαμε το μαγευτικό Αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Μπορεί το βράδυ να ένιωθα διάφορα να περπατάνε πάνω μου
σε τούτο το Χοτέλ
αλλά απο παντόφλες ήταν εξοπλισμένο σούπερ.

ούτε στο Χίλτον δεν παίζει τέτοια παντόφλα...

εδώ η χαλαρή διαδρομή της πρώτης μέρας
γύρω στα 340χλμ.

2 Μέρα.
Ο ανύπαρκτος δρόμος
η ο δρόμος είχε την δική του ιστορία.

Σηκωνόμαστε κατα τις οκτώ,
φραπεδάκι σπεσιάλε κερνάει το κατάστημα
μπρεκφαστ με μαρμελάδα δαμάσκηνο
απο το χωριό του αφεντικού πολύ καλή
παραγγείλαμε και τόστ αλλα ήταν αόρατο αυτό που είχε μέσα
το Αλβανικό τοστ πρέπει να είναι ψωμάκι με ψωμάκι
ψημένο με γέμιση βούτιρο.
Ευτηχώς ο Ζαντεσίρος κουβαλούσε στην μπαγαζιέρα μπόλικη κονσέρβα
κανα μήνα την βγάζαμε άνετα.,
μόνο παστιτσιο κονσέρβα δεν έπαιζε..
Βγάζει ένα ζαμπονάκι και τα ανύπαρκτα τοστ.... γίναν υπαρκτά.

Ανοιχτοί χάρτες να δούμε κατα που νομίζαμε ότι θέλαμε να πάμε
και χαρ;aζουμε διαδρομή στο περίπου απο Pogratec για Burel
για να δουμε ένα κάστρο που έπαιζε κατα´κει και να την πέφταμε
για βράδυ κοντά στο Durres.
Βλέπουμε ένα δρόμο στους χάρτες που μας κάνει
εεε ναι μια χαρά φαίνεται
πατητή άσφαλτος.
Στην ουσία το είχαμε στο μυαλό μας ότι θα μπάναμε και λίγο χωματάκι.
Αλλά τέτοιο χώμα με τόσο χιλιόμετρο
ούτε μπορούσαμε να το φανταστούμε.
- Ναι ρε σας λέω οι άσπροι δρόμοι στον χάρτη είναι οι χωματόδρομοι
πατητή άσφαλτος .,
Ναι ναι καλύτερα τι να μαίνουμε στα χὠματα τώρα
είμαστε και φορτωμένοι.

Καβαλάμε τα μοτόρια ορεξάτοι και φρέσκοι
να πατήσουμε σε δρόμους που δεν έχουμε ξαναπατήση.

...και γαμώ τα χόμπι
καβάλα το εργαλείο μάγκα μου και κάν´την´να....
κοπάνα την στο άγνωστο κι ας είναι και δίπλα απο το σπίτι σου.
κοπάνα την να τα βρείς με τον εαυτό σου..
η αλήθεια είναι στους δρόμους..
Έξω απο γνώριμους αούτομπαγκ και προκαθορισμένους
μοτοσυκλετιστικούς και καλά προορισμούς
Το ταξίδι δεν το κάνεις για τους άλλους
έχει κι άλλα μέρη ο πλανήτης πέρα απο το Νορθκάπ.

Καβάλα το εργαλείο και κάν´την .,φίλος.,
τύφλα να´χουν τα φθηνότερα αεροπορικά εισιτήρια
τύφλα να´χει ο τζόγος μα τα χίλια καζίνα της Αλβανίας..
τύφλα να χουν όλα τα ναρκωτικά όλου του κόσμου..

Όπου φτώχεια και καημός
όπου φτώχεια και άνθηση του τζόγου
το κυνήγη του εύκολου χρἠματος
η ξεφτύλα του ανθρώπινου είδους
όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται.

Τί θέλεις.,.,?
Αίμα Σάρκα Σπέρμα εφήμερα σπιτάκια με πισινούλες
ότι έρχεται εύκολα ...φεύγει και εύκολα
ὀλα εδώ θα μείνουν..
Το κυνήγι του εύκολου κέρδους να αρπάξεις την καλή κι αν την
αρπάξεις να μην ξέρεις τι πραγματικά να την κάνεις.
Ελα παίξε και σύ, τώρα μπορείς και εσύ να γίνεις ένας όμορφος
νεόπλουτος σαν αυτούς τους πλαστικούς ανθρώπους
που μας δείχνει η τηλεόραση .,
μπορείς και εσύ να γίνεις ένας παλστικός άνθρωπος
αλλα κενός και άδειος.

Την ζωή μας την συρρικνώνουν συνεχώς
αόρατες Σκύλες και Χάρυβδες
καλήγραμμες σειρήνες παντού μέσα απο τις τηλεοράσεις στους δρόμους
στο διαδίκτυο..
μας ξεγελάνε και χάνουμε την πορεία.
Ο σημερινός άνθρωπος Αδημοκράτικους Ντουβάριους
το ανθρώπινο πνεύμα κάτω απο ένα
πρωτοφανές
τεράστιο
αόρατο πείραμα
ο υλισμός δε όλο του το μεγαλείο
ζήτω το καπηταλιστικό όνειρο.

Μπαίναμε απο το ένα χωριό στο άλλο
όλοι οι δρόμοι γεμάτοι ζωντανοί απο απλούς ανθρώπους.
Μαγαζιά που δεν τα έλεγες μαγαζιά
δείγματα περιπτέρων και παντού lavazh.

Αποκλεισμένη απο τον έξω κόσμο
για χρόνια τούτη η χώρα
πέρασαν κι απο δώ ασταμάτητοι πόλεμοι
και κατακτητές
έκανε τα παράλια τα χωράφια του ο Καίσαρας.
μετά ήρθε ο Σουλτάνος
μετα ο Β παγκόσμιος πόλεμος
μετά το ΚΚΚ.μ.λ.
ο Ενβέρτ Χότζα
η απομόνωση
και τώρα η Τρόικα
αυτη η γαμάτη γκομενάρα που την λένε Ευρώπη.

Το λοιπόν εώς εδώ όλα καλά
απο κέι και πέρα
Σώσον Κυριε τον λαόν σου
στο δρόμο άρχισε σιγά σιγά να τελειώνει η ασφαλτάδα
και ό δρόμος άρχιζε να μικραίνει, εδώ κολλάει το
που πάτε ρεεεεεεεεε´
Άσπρος χωματόδρομος μαύρος χωματὀδρομος
κόκκινος χωματόδρομος και καπάκι
Άσπρος χωματόδρομος μαύρος χωματὀδρομος
κόκκινος χωματόδρομος

Ένα ποτάμι το περάσαμε 3-4 φορές
οι άνθρωποι που φτιάχναν τον δρόμο σε ένα κομμάτι του
μας κοιτούσαν με απορία
Tι κάνουν αυτοι εδώ πέρα..
Μα που πάνε.,.,?

Να περνάμε απο χωριά που ούτε υπήρχαν στους χάρτες
χωρίς πινακίδες ούτε στο έμπα ουτε στο εβγά..
Παλιά εγκαταλλέλειμένα σπίτια μισογκρεμισμένοι οικισμοί
σπίτια χωριά και άνθρωποι
ξεχασμένοι απο χιλιόυς Αλλάχ
και όλους τους Άγιους πάντες.
σκηνές Rock
το ενοούμε

Πέτρα πάνω στην πέτρα
κροκάλα Αλβανική στο Μάξιμουμ
βράχια πέτρες βράχια
και η σκόνη να μπαίνει στα ρουθούνια στα αυτιά
στο στόμα στα μάτια
και ο ιδρώτας ποτάμι

its a long way if you wanna rock'n'roll

Σε τέτοιες καταστάσεις πραγματικά δοκιμάζεις τα όρια σου.
τις αντοχές σου
τα εσώψυχα του εαυτού σου
και αυτούς που έχεις δίπλα σου
εδώ μετράει το ψυχικό σθένος του κάθε ανθρώπου
η ψυχική δύναμη του ανθρώπου
να τα καταφέρει να φτάσει στην κορυφή του βουνού
να τα καταφέρει να φτάσει στο τέλος του προορισμού
αλώβητος και σώος
εσυ και η μηχανή.
Δεν λέει να πάθεις βλάβη εκεί πάνω
ένα λάστιχο να πάθεις ...την πούτσισες,
ούτε θέλω να το σκέφτομαι για τραυματισμό.

Για ώρες σε ένα δρόμο που σε φάσεις όυτε όρθιοι ούτε καθιστοί,
δεν μπορούσαμε να οδηγήσουμε
απο την τεράστια κροκάλα την άμμο.... μας ρουφούσε για μπήστους.
Τα αντανακλαστικά ᾽᾽ἀντάνακλα᾽᾽
τα χέρια απο τους όμους μέχρι τα δάκτυλα
κρεμασμἐνα βαρειά ακούνητα
τα πόδια να μην φτάνουν στην γή να πατήσουν.

Κάπου εκεί σε ένα τρισκατάρατο σημείο
ΚΕΜΠΑΠ ο ένας

ΚΕΜΠΑΠ ο άλλος

και ευτυχώς τρίτωσε το κακό και σταμάτησε..

Πάντα τέτοια πεσίματα όμως
χωρίς απώλειες
κάτι ψιλογδασίρματα στα πλαστικά και στα μέταλλα.

Η αποθέωση κάπου σε μιά κορφή
ρωτάμε κάτι μαστόρια που φτιάχναν το δρόμο
πόσα περιπου χιλιόμετρα ήταν το χωριό που ψάχναμε
και μας έιπαν άλλα 40 άν θυμάμε καλά
μας είχε πιάσει ψιλοαπόγνωσης
Ο Γεωκάλης τά´παιξε
- Μου᾽ρχεται να βάλω τα κλάματα πρώτη φορά βάζω το βαραντέρο σε τέτοιους δρόμους έλεγε
στα χώματα ποτάμια κτλ.
Του έκατσε βαρειά η πρὠτη φορά
τα καταφέραμε όμως τον εθίσαμε
κάπου στον πολιτισμό ποιο μετά σε ένα κολομποτιλιάρισμα
φώναζε μέσα απο το κράνος
-Δώστε μου χώματααααααα ρεεεεεεε
θέλω χώματαααααααααα

Έτσι είναι η θα το συχαθείς το χώμα
η θα το γουστάρεις και θα σε λείπει..

εδώ η διαδρομή εως τώρα..

στο χάρτη το σημείο 0 και η κόκκινη διαδρομή
με την Οδύσσεια
τώρα ίσως έχει γίνει άσφαλτάδα
ίσως να το ξανακαβαλήσουμε κάποια φορά..

Μέσα σε τρείς μέρες χάσαμε άνετα 3 κιλά
μιά χωμάτινη το μήνα σε κρατάει σε σιλουέτα
και αν τις κάνεις δὐο γίνεσαι και μανεκέν.

Όχι καταραμένα τρισκατάρατα είναι τουτα τα βουνα εδώ πάνω
μα βλογημένα
γιατί είναι ακόμη ανέγγιχτα απο τα νύχια των πολυεθνικών
ακόμη παρθένα
τα caterpillar όμως τα έχουν περικυκλωμένα το τέρας ζυγώνει
αρχίζει να τα μασουλάει σιγά σιγά αλλα σταθερά
μασάει τα δέντρα και φτύνει κάρβουνο
αλλάζει πορείες στα ποτάμια
μασάει πλαγιές ολόκληρες
και φτύνει μπετόν αρμέ σίδερο και φωτινλες επιγραφές
Πρέπει να είμασταν οι πρώτοι που περνούσαν με μηχανές
αυτόν τον όμορφο και συνάμα διαολεμένο δρόμο.
Ευτυχώς μέτα το σόκ της απόστασης που είχαμε να διανύσουμε
με χώμα μετα απο εκείνη την τρισκατάρατη κορφή ...έφυγε.
Ο δρόμος λίγο ποιο κάτω ήταν χώμα καλοπατημένο
πηγαίναμε αεράτα απο 40 μέχρι 50, το ηθικό ανέβηκε.
Κάπου μετα απο ένα γιοφύρι
οπου τελείωνε το χώμα μας ήρθε να κατεβούμε
και να φιλήσουμε αυτό το στιβαρό υλικό που βάζουν στους δρόμους..
την Άσφαλτ......

Μετά απο τόσες οδηγικές ώρες που κάναμε στο πουθενά τον άθλο
που περάσαμε θέλαμε να πάμε να δούμε και το κάστρο τρομάρα μας
- Tο είδαμε το κάστρο φωνάζαμε γελώντας.,
Τα είδαμε όλα.

Σταματάμε σε κάτι σαν καντίνα για ρεφρέσινγκ
σκλαει ένας τύπος δεν έιχαμε καταλάβει απο την προφορα του αν
ήταν Έλληνας η Αλβανός
-Απο ποιο σημείο της Ελλάδας ειστε παιδια μας λέει
και πιάσαμε την κουβέντα
μαζευτήκαν και άλλοι και μας ακούγανε δεν καταλαβαίνανε αλλα
προσπαθούσαν να καταλάβουν
μας κεράσανε ότι ήπιαμε
σε αυτο το σημειο θέλω να πώ το πόσοι φιλικοί ήταν
οι περισσότεροι που συναντίσαμε
να βοηθήσουν με τους χάρτες
να μας πούνε απο πού είναι καλύτερα να πάμε ..
εν τέλη είναι τι ενέργεια βγάζεις πάντου και πάντα.

Ήταν να κάτσουμε στο Durres αλλα όταν φτάσαμε ο ήλιος ήταν ακόμη
ψηλά, και αποφασισαμε να συνεχίσουμε.
Μετα την μικρή μας στάση εφιάλτης Νο2.
Αφού περάσαμε την κοιλάδα του θανάτου ενα πράμα,
εξόρυξη χρωμίου ,νικελίου και διάφορων
heavy, death, thrash and black metal...
εκμεταλλευόμενη απο τα Ιταλάκια
και αποστολή το εμπορευμα στα Κινεζάκια..
μια περιέργη σκόνη να έχει σκεπασμένα τα πάντα,
δρόμο, τα λιδοστά δέντραμ θάμνους,
τα δάση γύρω να σιγοκαίονται
σκόνη καπνός ο ήλιος να μην φαίνεται πουθενά
σκοτείνιασε η μέρα κανονικά..
Τα δάση τα καίνε οι ίδιοι οι Δήμοι/Δήμιοι
εντό στο Αλμπάνια
μας εξήγησε το φιλαράκι μας στην στάση που κάναμε πριν,
για να πέρνουν λεφτά για να τα σβήνουν μετά.
Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο
εμείς τα καίμε για να κάνουμε ξενοδοχεία εξοχικά καζίνα
ρούμς του λετ
και εδώ για τα Λιετ.
Όλα αυτά θα γυρίσουν μπούμερανγκ στις επόμενες γενιές.
Η απληστία για το κέρδος που στην ουσία δεν έιναι πραγματικό κέρδος.
Τον λογαριασμό θα τον δούνε δυστηχώς οι επόμενες γενιές
και θα είναι παραφουσκωμενος
και δεν θα πληρώνεται με τίποτες
ούτε με νούμερα στα χρηματιστίρια ούτε με αόρατα χαρτιά
που τα ονομάζουμε χρήματα.

Δεν υπάρχει ........
όταν λέμε δεν υπάρχει,
λέμε δεν υπάρχει
χειρότερος δρόμος σε όλο τον πλανήτη
όσα χρόνια οδηγώ δεν ματαξανασυνάντισα
τόσο αχαρακτήριστο και άθλιο δρόμο,
ἀσφαλτος με λακκούβες ασταμάτητες
ποιο πολλές απο χωματόδρομο,
άσφαλτος με λάσπες,
άσφαλτος με χαλίκια,
λακκούβα κόντρα στην λακκούβα..
χαλίκια πέτρες...
χώμα πέτρες λάσπη...και μπετόν.
αλλά Άσφαλτ..
τον χειρότερο εχθρό σου να στείλεις εκεί θα τον λυπηθείς..
και να βλέπεις να περνάνε γελάδες
νταλίκες, γιαγιάδες να κυνηγάνε κάτι γουρουνάκια που τρέχαν σαν παλαβά,
Μερσεντές Τσελεμεντές Μερσεντές
κάρα..νταλίκιες, μουλάρια, άλογα, γαιδούρια
παιδάκια φορτηγά.....

....δεν υπάρχει.

Πηγαίναμε με 40χλμ και νομίζαμε ότι τρέχαμε με την ταχύτητα του φωτός
με όλα αυτα που συμβαίναν.
Σας βάζω όμως και τις ομορφιές μετα απο μια στροφή σκάει μύτη
αυτό το όμορφο τοπίο..
στάση για ανάσες....

Πριν απο κάποια χιλιόμετρα όταν αρχίσαμε να κοντεύουμε στο σημείο που
έφυγε απο κοντά μας η Έλλη, μας το έσκασε ο Νικόλας.
Η Έλλη είχε θανατηφόρο ατύχημα με την μηχανή της πριν κάτι μήνες.
-Πάμε να ανάψουμε ένα ηλεκτρονικό κεράκι μας είπε
Έχω πάρει κατι σταυρουδάκια απο το Όρος να τα αφήσουμε
στο σημεἰο του χαμού..
- Δεν σας το είπα απο την αρχή για να μην σας χαλάσω την ψυχολογία..
είπε.

αααα βρε Νικόλα Γίγαντα...
Προσωπικά και εγώ δεν είπα τίποτε στα παιδιά οτι ήρθε στον ύπνο μου
η Έλλη το χθεσινό βράδυ στην λίμνη και ξύπνησα κατευθείαν
δεν μπορεσα να καταλάβω το σημάδι γιατί ήρθε τι ήθελε να με πεί το όνειρο
και δεν το είπα στην παρέα..
αλλα το είχα στο νού μου σε όλα τα χιλιόμετρα που βγάζαμε...
στο τέλος κατάλαβα οτι ήταν και αυτη μαζί μας στο δρόμο
ότι ήρθε να μας χαιρετίσει το πνεύμα της και να μας ευχαριστήσει
για τον φόρο τιμής που αφήσαμε στο χιλιόμετρο ..
.που έφυγε για τον ουρανό
η ποιος ξέρει για πού.
Δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε πως έγινε το κακό σε τέτοιο δρόμο.
Βουρκώσαμε όλοι για καμια ώρα είμασταν σιωπηλοί
μόλις σταμαστήσαμε σταμάτησε και το παιδί με το αυτοκίνητο που ήταν
μάρτυρας ακριβώς την ώρα που είχε συμβεί το κακό.
Μας μιλούσε για το άδικο και την κακιά ώρα...
Έρχονται και κάτι άλλα παιδιά απο τα απέναντι χωράφια και μας δείξαν
το μέρος ακριβώς.
Το τυχαίο που δεν είναι τυχαίο...
Ανάψαμε τα κεράκια και
ευχηθήκαμε και πάλι καλό ταξίδι στην Έλλη μας και καλό παράδεισο.
Θα ζει για πάντα στις καρδιές μας.

Το σταματάω εδώ ότι και να πώ λίγο θα είναι.....

Το βράδυ μας βρήκε στην Vlore η ελλήνικος Αυλώνα.
Μια απο τις ποιο αρχαίες πόλεις της Αλβανίας
κατασκευασμένοι απο αρχαίους Έλληνες
τον 6ο π.Χ εποχή μετα έγινε σημαντικό λιμάνι του Καισαράκου
για αυτό και έπαιζε και καλή πίτσα.
Σύνολο χιλιομέτρων δεύτερης μέρας καμια 70αρια απο Πόγκρατετς μέχρι να βγούμε στα τρισκατάρατα, καμια 70-80 εκεί μέσα και άλλα 260 μέχρι Vlore, απο την ώρα που σηκώθηκε ο ήλιος μέχρι να πάει για ύπνο χορτάσαμε δρόμους....

Θα το πώ ναι ναι θα το πώ...χα.χα..χα.
Ότι είμασταν σε χωριστά δωμάτια χοωτάκιδες και μπεμβεδάκιδες
για να μην ξεχνάμε και τα διαφορετικά στρατόπεδα που μας χωρίζουν...

Αν κοιμηθείς νωρίς θα σηκωθείς νωρίς και έτσι κι έγινε.
Περάσαμε απο το´σα βουνά και ερημιές και παραλίγο να αφήναμε τα κοκαλάκια μας εκείνο το πρωινό απο το μπρεκφαστ που μας σερβίρανε..
Ο Γεωκάλης κι ό Ζαντεσίρος πέσαν σε απόπειρα δολοφονίας παρακαλώ.
Όριστε και τα τεκμήρια τα δολοφονικά και σατανικά εργαλεία οι θανατηφόρες οδοντογλυφίδες του Τσιμίνγκ Τσάτσαν απο αυτό πέθανε και ο αυτοκράτορας
Μπλεμεπράσιναπουά ο 5ος.

Δεν μασάμε ταραμά όμως συνεχίσαμε αλώβητοι τον δρόμο μας
ένας κατήφορος για την Ελλαδίτσα μας

Κάπου στο βάθος στα τελευταία βουνά δεξιά φαίνεται η Κέρκυρα
και σακάτ Ελληνικές κορφές.
Αυτος Ο παραλιακός δρόμος είναι υπέροχος αξίζει και προς τα εκεί ξανά μια σύντομη εκδρομούλα, φανταστικές παραλίες συκιές αμπέλια σπίτια και χωριά σκαρφαλωμένα στις πλαγιές των βουνών απο κάτω καταγάλανη βαθειά θάλασσα, πεύκα έλατα γνώριμες ομορφιές θύμιζε πολύ Ελλαδα νησιά και εγκαταλειμμένη επαρχεία.
Αρχίζουν έντονες αλλαγές στο σκηνικό τα τζαμιά και Αλλάχ τελειώνουν..ο Τζήζους και τα σταυρουδάκια αρχίζουν οι πινακίδες απο τα οχήματα απο κόκκινες γίνονται γνὠριμες μπλέ.

Κάπου εκεί σταματήσαμε για μια δροσιστική βουτιά στην θάλασσα.
Πέρνανε μια παρέα με δυο μηχανές πάνω απο τον δρόμο τους χαιρετάμε μεσα απο την θάλασσα μας χαιρετάνε ο ένας είχε GS ο άλλος Varadero.
- Αυτά τα μηχανάκια μαζι δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε,
αυτός που έχει το GS ειχε Vara και ο φίλς του με το Vara μαζεύει λέφτα
να το πουλήσει και να πάρει GS ...
λέει σοφά ο γίγαντας και λυθήκαμε όλοι στα γέλια....

Η διαδρομή της τρίτης μέρας χαλαρώτατη και όμορφη ειδικά στα κομμάτια του δρόμου μετά τα σύνορα ατελείωτα στροφιλίκια για σβέλτη οδήγιση.
Μετα απο 270χλμ φτάσαμε στο Νεστόριο στο σημείο που γίνετε το river party..
εκεί η παρέα μεγάλωσε συναντίσαμε και πάλι φίλους μοτοσυκλετιστές
που είχαν μάξωξη..
Μπάνιο στο ποτάμι ματζάρε φουλ ο μήνας έχει εννιά και άγιος ο θεός......

Με αρέσουν οι γέφυρες τις αγαπώ,
ενώνουν,
μας βοηθάνε να περάσουμε απέναντι
μας βοηθάνε να περάσουμε απο την μια πλευρά στην άλλη..
ενώνουν
Σαν επίλογο θέλω να ευχαριστίσω την ακούραστη παρέα
ούτε ένας δεν γκρίνιαξε παρόλο που οι συνθήκες ήταν ζόρικες..
πραγματικά και οι πέντε ήταν καλοί.
Αυτά με τα Honda και τα BMW μη τα παίρνεται στα σοβαρά.
Καβάλα φίλος ότι εργαλείο βρεις και ότι γουστάρεις
και κάντηνα
μη σταματας να ονειρεύεσαι καινούργιες πορείες
μη σταματάς.....

...ρεεεεεεε που πάμεεεεε ρεεεεεεεεεε
η μάλλον πότε ξαναφεύγουμε..;
να είστε όλοι καλά.