Εικόνες απο το χωριό.

Γεροπλάτανος

Χωριά της Ελλάδας

Μνημεία της φύσης

Με αφορμή την τελευταία  επίσκεψη στο χωριό μου,

είπα να ξεκινήσω αυτό το θέμα.
Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα η Σαλονίκη και λοιπές μεγαλουπόλης
αλλα είναι και τα χωριά που οι περισσότεροι καταγόμαστε.








Άλλοι ρυθμοί, άλλος τρόπος ζωής, άλλος αέρας, 
ήχοι και εικόνες.
Το δικό μου το χωριό λέγεται Γεροπλάτανος σπαρμένο στους πρόποδες
του όρους Χολομώντα  στην Χαλκιδική με 400 κατοίκους μόνιμους.

Όταν είμουν παιδί με άρεζε που πηγαίναμε και καθόμασταν οικογενειακός 
τα καλοκαίρια, ανεμελιά, όλη μέρα εξερεύνηση με τα άλλα τα πιτσιρίκια
ξαδέλφια , φίλοι, παιχνίδια , πειράγματα
αναμνήσεις σα να ´ταν χθές.
Το όνομα του χωριού προήλθε απο το υπεραιωνόβιο πλάτανο με ηλικία
πάνω απο δέκα αιώνες που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του χωριού.
Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο της φύσης απο το 1976
έχει ύψος γύρω στα 20μ και περίμετρο 15μ.

Κάθε 15 Αυγούστου αξίζει το μεγάλο πανυγήρι που γίνετε στο ξωκκλήσι της Παναγίας, μοιράζετε παραδοσιακό φαγητό Κουρμπάνι  όπου μαγειρεύεται

σε μεγάλα καζάνια, παίζει ζωντανή μουσική

και γενικά  με θύμιζε σαν τα τσιμπούσια που γινόταν πάντα στο τέλος 

απο το κόμιξ Αστερίξ και Οβελίξ.

Τριγυρνώντας στο σχεδόν έρημο χωριό Φλεβάρη μήνα

παρέα με μια φωτογραφική μηχανή

μνήμες ξεπεταγόταν απο το παρελθόν στα τα διάφορα σοκάκια του.

Σπίτια που κάποτε υτα θυμόμουν ζωντανά γεμάτα ανθρώπους στην αυλή τους

σήμερα αφημένα πλέον  μισοκατεστραμένα άδεια κενά 

ερήπεια στο έλεος του χρόνου και του καιρού.

Πέτρινοι φούρνοι που κάποτε δουλεύαν υπερωρίες να βγάζουν το γλυκό 

ψωμί και η μυρουδιά  του φρέσκου ψωμιού να σπάει την μύτη

απο χιλιόμετρα μακρυά.

Γιαγιάδες ψιλές και δυνατές μας δίναν θυμάμε τότε το γλύκισμα της εποχής

μια φέτα ψωμί την βρέχαν με νερό λίγο και πασπαλίζαν λίγο ζάχαρι.

Όσο κάθομαι και σκαλίζω το παρελυόν τόσες και ποιο πολλές

εικόνες περνάν απο μπροστά μου.

Τα άλογα τα κοκόρια τα γαιδουράκια το πηγάδι ...

Όλοι οι κάτοικοι του χωριού έπερναν κάθε μέρα φρέσκο νερό απο το πηγάδι

ήταν μια καθημερινή δουλειά που έπρεπε να γίνει.

Το παλιό όμως πάντα δίνει την σκυτάλη στο νέο και στο καινούργιο

έτσι γινόταν πάντα  και έτσι θα γίνεται

εις τους αιώνας των αιώνων ...αμήν.

Πἐρα απο το μεγἀλο πλατάνι αξιοθέατο είναι και η εκκλησία του Αι Δημήτρη

όπου λέγεται ότι όταν χτιζόταν πέρασε και ο Αι Δημήτρης πάνω στο άλογο του 

και άφησε και μια πατιμασιά ένα ίχνος απο τα πέταλα του αλόγου

σε κάποιο σημείο κοντά στο ιερό.

Στο καμπαναριό θα δεις την ημερομηνία κατασκευής του το 1918,

σχεδὀν έναν αιώνα πρίν  τότε έγινε και η εκκλησία,

ενώ τώρα τα τελευταία χρόνια  έχει ανακαινιστεί.

Ο μεγάλος γέρικος πλάτανος είναι η ᾽᾽μασκότ᾽᾽ το σήμα κατατεθέν

του χωριού με την πηγή  και την μικρή λιμνούνα που 

σχηματίζετε  και υπάρχει στις ρίζες του.

Καθώς καθόμουνα κάτω απο τα φύλα του

σαν θρίλερ ξεπήδησαν απο την μνήμη μου οι ιστορίες που

ακούγαμε απο μικρα παιδιά που έχουν στοιχειώσει στο υποσυνείδητό μου

απόκοσμες εικόνες.

Απο τους  παλιούς λέγετε ακόμη και σήμερα

ότι στο χωριό υπάρχουν δυό στοιχειά

το ένα ζει και βασιλεύει στα νεκροταφεία του χωριού

και το άλλο στις κουφάλες και στις  μεγάλες ρίζες του γεροπλάτανου.

Το ένα αντιπροσωπεύει το θάνατο και όλα τα διαβολικά και κακά 

τις ανθρώπινης φαντασίας,

και το άλλο είναι το πνέυμα του πλατανιού το καλό και η ζωή που ξεπιδά 

μαζί με το νερό μέσα απο τις ρίζες του.

Οταν είμασταν μικροί πέρναμε φακούς και γυρνούσαμε ψάχναμε

μέσα  απο την αθώα παιδική μας ματιά να τα βρούμε στο δρόμο

που ενώνει τα νεκροταφεία ως το πλατάνι.

Ο μύθος λέει οτι αυτά τα δυο στοιχειά ανταμώνουν κάποιες 

συγκεκριμένες  μέρες και παλεύουν ποιο θα νικήση το ένα το άλλο

και όλο παλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις 

με κοφτερά σπαθιά φωτιάς και αόρατες για μας δυνάμεις.

και όλο παλεύουν, όλο παλεύουν

η ζωή και ο θάνατος 

σε κάποιες φάσεις οι παλιοί  γέροντες λένε 

ότι μπορείς  να δεις τις σκιές τους  απο αυτήν την πάλη

στην μικρή λιμνούλα 

και ότι μπορεις να ακούσεις τις κραυγές τους.

Τελειώνω με ένα ποίημα που με άρεσε πολύ όταν το διάβασα
του Σπύρου Τσαρούχη

Στ´άγαπημένο μου χωριό

Μικρό μου όμορφο χωριό με τις πολλές σου χάρες

με τα ψηλά πλατάνια σου τα γάργαρα νερά σου

Με τις χρυσές σου τις σπηλιές και στα ψηλά σ´αλώνια

πόχουν νεράιδες τη φωλιά κι οι μάγισες λημέρια

χορεύουν μέχρι το πρωί ωσπού να βγεί η πούλια

Ώσπου να σκάσει ο αυγερινός και να γλυκοχαράξει

να πάρουνε τις ρεματιές να πάνε να κρυφτούνε

Μεσ´ σε λημέρια ἐρημα μέσ´ σε γκρεμούς και βράχια

να μην τις δει κανένας νιός που ξέρει απο αγάπη

και χάσουνε την ομορφιά και χάσουνε την στράτα

και δεν μπορούν να ξαναβγούν στα μαρμαρένια αλώνια

Εκει που πήγαινα παιδί και που γνωρίζω γέρος

προσκυνητής στο χώμα σου και στις βουνοκορφές σου

κι αν όμορφη πατρίδα μου μικρό μου χωριουδάκι

ήρθανε χρόνια δίσεκτα χρόνια δυστηχισμένα

και πήραμε στράτες μακρινές, στράτες γεματες πόνο

ποτέ δεν σε ξεχάσαμε και νοσταλγοί θα ζούμε

και στην στερνή μας την πνοή όταν θα έρθει ο χάρος

μια χάρη θα ζητήσουμε στερνή παριγοριά μας

Εκέι στου σχίνου τον ανθό στις λυγαριάς τον ίσκιο

κει θέλω να με θάψουνε για να χω συντροφιά μου

παντοτεινή κι αιώνια της στάνης τα λημέρια

τις στρούγγες και τα μαντριά τα όμορφα τα γρέκια

Εκεί που ζούσα απο παιδί με μόνη συντροφια μου

την πο´θλια τον αυγερινό της στάνης τα κουδούνια

τις μέρες τους κατακλυσμούς της νύχτας τα δρολάπια

και του χειμώνα τη βοή της άνοιξης την αύρα

να με ξυπνούν κάθε πρωί της άνοιξης τ ´αηδόνια

το μεσιμέρι οι πέρδικες και το βράδυ ο γκιώνης

Κι έτσι πατρίδα μου γλυκιά χωριό μου αγαπημένο

με τις ραχούλες τις ψηλές τα ξάγναντα τα τόσα

εσύ που μας ανάθρεψες  με μυρωμένο αγέρα

το χώμα που πατήσαμε τα πρώτα μας τα χρόνια

Ας μας  δεχτείς χωρίς ζωή  χωρίς φωνή και κλάμα

ν´ακούσεις για στερνή φορά απ´της καρδιάς τα βάθη

τον υστάτο χαιρετισμό απο το μνήμα μέσα.

Κι απ´το χώμα τ´αλαφρό το χώμα το δικό σου

αυτό που περπατήσαμε στα παιδικά μας χρόνια

ας βρούμε για παντοτινά στερνή παρηγοριά μας

Τελειώνει το ποίημα λίγο ψιλοdeath

αλλα αυτή ειναι η ζωή πότε ερχόμαστε και πότε φεύγουμε

χαμπάρι δε παίρνουμε

C'est la vie...

9 Φλεβάρη 2014

Κείμενο - φωτογραφία Kristo Pantera

Χάρτης

Γεροπλάτανος

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

el.wikipedia